укарачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
укарачэ́нне | |
укарачэ́ння | |
укарачэ́нню | |
укарачэ́нне | |
укарачэ́ннем | |
укарачэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
укарачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
укарачэ́нне | |
укарачэ́ння | |
укарачэ́нню | |
укарачэ́нне | |
укарачэ́ннем | |
укарачэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)