укаржаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. укаржаве́е укаржаве́юць
Прошлы час
м. укаржаве́ў укаржаве́лі
ж. укаржаве́ла
н. укаржаве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час укаржаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)