укара́ць
‘папракаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| укара́ю | укара́ем | |
| укара́еш | укара́еце | |
| укара́е | укара́юць | |
| Прошлы час | ||
| укара́ў | укара́лі | |
| укара́ла | ||
| укара́ла | ||
| Загадны лад | ||
| укара́й | укара́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| укара́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)