Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшя

няве́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няве́рнік няве́рнікі
Р. няве́рніка няве́рнікаў
Д. няве́рніку няве́рнікам
В. няве́рніка няве́рнікаў
Т. няве́рнікам няве́рнікамі
М. няве́рніку няве́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

няве́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. няве́рніца няве́рніцы
Р. няве́рніцы няве́рніц
Д. няве́рніцы няве́рніцам
В. няве́рніцу няве́рніц
Т. няве́рніцай
няве́рніцаю		 няве́рніцамі
М. няве́рніцы няве́рніцах

Крыніцы: piskunou2012.

няве́рнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няве́рнуты няве́рнутая няве́рнутае няве́рнутыя
Р. няве́рнутага няве́рнутай
няве́рнутае		 няве́рнутага няве́рнутых
Д. няве́рнутаму няве́рнутай няве́рнутаму няве́рнутым
В. няве́рнуты (неадуш.)
няве́рнутага (адуш.)		 няве́рнутую няве́рнутае няве́рнутыя (неадуш.)
няве́рнутых (адуш.)
Т. няве́рнутым няве́рнутай
няве́рнутаю		 няве́рнутым няве́рнутымі
М. няве́рнутым няве́рнутай няве́рнутым няве́рнутых

Крыніцы: piskunou2012.

няве́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няве́рнуты няве́рнутая няве́рнутае няве́рнутыя
Р. няве́рнутага няве́рнутай
няве́рнутае		 няве́рнутага няве́рнутых
Д. няве́рнутаму няве́рнутай няве́рнутаму няве́рнутым
В. няве́рнуты (неадуш.)
няве́рнутага (адуш.)		 няве́рнутую няве́рнутае няве́рнутыя (неадуш.)
няве́рнутых (адуш.)
Т. няве́рнутым няве́рнутай
няве́рнутаю		 няве́рнутым няве́рнутымі
М. няве́рнутым няве́рнутай няве́рнутым няве́рнутых

Крыніцы: piskunou2012.

няве́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няве́рны няве́рная няве́рнае няве́рныя
Р. няве́рнага няве́рнай
няве́рнае		 няве́рнага няве́рных
Д. няве́рнаму няве́рнай няве́рнаму няве́рным
В. няве́рны (неадуш.)
няве́рнага (адуш.)		 няве́рную няве́рнае няве́рныя (неадуш.)
няве́рных (адуш.)
Т. няве́рным няве́рнай
няве́рнаю		 няве́рным няве́рнымі
М. няве́рным няве́рнай няве́рным няве́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няве́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. няве́рства
Р. няве́рства
Д. няве́рству
В. няве́рства
Т. няве́рствам
М. няве́рстве

Крыніцы: piskunou2012.

няве́руючая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. няве́руючая няве́руючыя
Р. няве́руючай няве́руючых
Д. няве́руючай няве́руючым
В. няве́руючую няве́руючых
Т. няве́руючай
няве́руючаю		 няве́руючымі
М. няве́руючай няве́руючых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няве́руючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няве́руючы няве́руючая няве́руючае няве́руючыя
Р. няве́руючага няве́руючай
няве́руючае		 няве́руючага няве́руючых
Д. няве́руючаму няве́руючай няве́руючаму няве́руючым
В. няве́руючага (адуш.) няве́руючую няве́руючае няве́руючых (адуш.)
Т. няве́руючым няве́руючай
няве́руючаю		 няве́руючым няве́руючымі
М. няве́руючым няве́руючай няве́руючым няве́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няве́руючы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. няве́руючы няве́руючыя
Р. няве́руючага няве́руючых
Д. няве́руючаму няве́руючым
В. няве́руючага няве́руючых
Т. няве́руючым няве́руючымі
М. няве́руючым няве́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няве́руючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няве́руючы няве́руючая няве́руючае няве́руючыя
Р. няве́руючага няве́руючай
няве́руючае		 няве́руючага няве́руючых
Д. няве́руючаму няве́руючай няве́руючаму няве́руючым
В. няве́руючага (адуш.) няве́руючую няве́руючае няве́руючых (адуш.)
Т. няве́руючым няве́руючай
няве́руючаю		 няве́руючым няве́руючымі
М. няве́руючым няве́руючай няве́руючым няве́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.