няве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| няве́рнік | няве́рнікі | |
| няве́рніка | няве́рнікаў | |
| няве́рніку | няве́рнікам | |
| няве́рніка | няве́рнікаў | |
| няве́рнікам | няве́рнікамі | |
| няве́рніку | няве́рніках |
Крыніцы:
няве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| няве́рнік | няве́рнікі | |
| няве́рніка | няве́рнікаў | |
| няве́рніку | няве́рнікам | |
| няве́рніка | няве́рнікаў | |
| няве́рнікам | няве́рнікамі | |
| няве́рніку | няве́рніках |
Крыніцы:
няве́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| няве́рніца | няве́рніцы | |
| няве́рніцы | няве́рніц | |
| няве́рніцы | няве́рніцам | |
| няве́рніцу | няве́рніц | |
| няве́рніцай няве́рніцаю |
няве́рніцамі | |
| няве́рніцы | няве́рніцах |
Крыніцы:
няве́рнуты
прыметнік, адносны
| няве́рнуты | няве́рнутая | няве́рнутае | няве́рнутыя | |
| няве́рнутага | няве́рнутай няве́рнутае |
няве́рнутага | няве́рнутых | |
| няве́рнутаму | няве́рнутай | няве́рнутаму | няве́рнутым | |
| няве́рнуты ( няве́рнутага ( |
няве́рнутую | няве́рнутае | няве́рнутыя ( няве́рнутых ( |
|
| няве́рнутым | няве́рнутай няве́рнутаю |
няве́рнутым | няве́рнутымі | |
| няве́рнутым | няве́рнутай | няве́рнутым | няве́рнутых | |
Крыніцы:
няве́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| няве́рнуты | няве́рнутая | няве́рнутае | няве́рнутыя | |
| няве́рнутага | няве́рнутай няве́рнутае |
няве́рнутага | няве́рнутых | |
| няве́рнутаму | няве́рнутай | няве́рнутаму | няве́рнутым | |
| няве́рнуты ( няве́рнутага ( |
няве́рнутую | няве́рнутае | няве́рнутыя ( няве́рнутых ( |
|
| няве́рнутым | няве́рнутай няве́рнутаю |
няве́рнутым | няве́рнутымі | |
| няве́рнутым | няве́рнутай | няве́рнутым | няве́рнутых | |
Крыніцы:
няве́рны
прыметнік, якасны
| няве́рны | няве́рная | няве́рнае | няве́рныя | |
| няве́рнага | няве́рнай няве́рнае |
няве́рнага | няве́рных | |
| няве́рнаму | няве́рнай | няве́рнаму | няве́рным | |
| няве́рны ( няве́рнага ( |
няве́рную | няве́рнае | няве́рныя ( няве́рных ( |
|
| няве́рным | няве́рнай няве́рнаю |
няве́рным | няве́рнымі | |
| няве́рным | няве́рнай | няве́рным | няве́рных | |
Крыніцы:
няве́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| няве́рства | |
| няве́рства | |
| няве́рству | |
| няве́рства | |
| няве́рствам | |
| няве́рстве |
Крыніцы:
няве́руючая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| няве́руючая | няве́руючыя | |
| няве́руючай | няве́руючых | |
| няве́руючай | няве́руючым | |
| няве́руючую | няве́руючых | |
| няве́руючай няве́руючаю |
няве́руючымі | |
| няве́руючай | няве́руючых |
Крыніцы:
няве́руючы
прыметнік, адносны
| няве́руючы | няве́руючая | няве́руючае | няве́руючыя | |
| няве́руючага | няве́руючай няве́руючае |
няве́руючага | няве́руючых | |
| няве́руючаму | няве́руючай | няве́руючаму | няве́руючым | |
| няве́руючага ( |
няве́руючую | няве́руючае | няве́руючых ( |
|
| няве́руючым | няве́руючай няве́руючаю |
няве́руючым | няве́руючымі | |
| няве́руючым | няве́руючай | няве́руючым | няве́руючых | |
Крыніцы:
няве́руючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| няве́руючы | няве́руючыя | |
| няве́руючага | няве́руючых | |
| няве́руючаму | няве́руючым | |
| няве́руючага | няве́руючых | |
| няве́руючым | няве́руючымі | |
| няве́руючым | няве́руючых |
Крыніцы:
няве́руючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
| няве́руючы | няве́руючая | няве́руючае | няве́руючыя | |
| няве́руючага | няве́руючай няве́руючае |
няве́руючага | няве́руючых | |
| няве́руючаму | няве́руючай | няве́руючаму | няве́руючым | |
| няве́руючага ( |
няве́руючую | няве́руючае | няве́руючых ( |
|
| няве́руючым | няве́руючай няве́руючаю |
няве́руючым | няве́руючымі | |
| няве́руючым | няве́руючай | няве́руючым | няве́руючых | |
Крыніцы: