няве́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| няве́рніца | няве́рніцы | |
| няве́рніцы | няве́рніц | |
| няве́рніцы | няве́рніцам | |
| няве́рніцу | няве́рніц | |
| няве́рніцай няве́рніцаю |
няве́рніцамі | |
| няве́рніцы | няве́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)