няна́вісць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
няна́вісць |
| Р. |
няна́вісці |
| Д. |
няна́вісці |
| В. |
няна́вісць |
| Т. |
няна́вісцю |
| М. |
няна́вісці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Няна́давічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Няна́давічы |
| Р. |
Няна́давіч Няна́давічаў |
| Д. |
Няна́давічам |
| В. |
Няна́давічы |
| Т. |
Няна́давічамі |
| М. |
Няна́давічах |
няна́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няна́джаны |
няна́джаная |
няна́джанае |
няна́джаныя |
| Р. |
няна́джанага |
няна́джанай няна́джанае |
няна́джанага |
няна́джаных |
| Д. |
няна́джанаму |
няна́джанай |
няна́джанаму |
няна́джаным |
| В. |
няна́джаны (неадуш.) няна́джанага (адуш.) |
няна́джаную |
няна́джанае |
няна́джаныя (неадуш.) няна́джаных (адуш.) |
| Т. |
няна́джаным |
няна́джанай няна́джанаю |
няна́джаным |
няна́джанымі |
| М. |
няна́джаным |
няна́джанай |
няна́джаным |
няна́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.