Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

няза́даўга

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няза́даўга - -

Крыніцы: piskunou2012.

нязбе́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязбе́жны нязбе́жная нязбе́жнае нязбе́жныя
Р. нязбе́жнага нязбе́жнай
нязбе́жнае
нязбе́жнага нязбе́жных
Д. нязбе́жнаму нязбе́жнай нязбе́жнаму нязбе́жным
В. нязбе́жны (неадуш.)
нязбе́жнага (адуш.)
нязбе́жную нязбе́жнае нязбе́жныя (неадуш.)
нязбе́жных (адуш.)
Т. нязбе́жным нязбе́жнай
нязбе́жнаю
нязбе́жным нязбе́жнымі
М. нязбе́жным нязбе́жнай нязбе́жным нязбе́жных

Крыніцы: piskunou2012.

нязбе́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязбе́жны нязбе́жная нязбе́жнае нязбе́жныя
Р. нязбе́жнага нязбе́жнай
нязбе́жнае
нязбе́жнага нязбе́жных
Д. нязбе́жнаму нязбе́жнай нязбе́жнаму нязбе́жным
В. нязбе́жны (неадуш.)
нязбе́жнага (адуш.)
нязбе́жную нязбе́жнае нязбе́жныя (неадуш.)
нязбе́жных (адуш.)
Т. нязбе́жным нязбе́жнай
нязбе́жнаю
нязбе́жным нязбе́жнымі
М. нязбе́жным нязбе́жнай нязбе́жным нязбе́жных

Крыніцы: piskunou2012.

нязбо́дзіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязбо́дзіцкі нязбо́дзіцкая нязбо́дзіцкае нязбо́дзіцкія
Р. нязбо́дзіцкага нязбо́дзіцкай
нязбо́дзіцкае
нязбо́дзіцкага нязбо́дзіцкіх
Д. нязбо́дзіцкаму нязбо́дзіцкай нязбо́дзіцкаму нязбо́дзіцкім
В. нязбо́дзіцкі (неадуш.)
нязбо́дзіцкага (адуш.)
нязбо́дзіцкую нязбо́дзіцкае нязбо́дзіцкія (неадуш.)
нязбо́дзіцкіх (адуш.)
Т. нязбо́дзіцкім нязбо́дзіцкай
нязбо́дзіцкаю
нязбо́дзіцкім нязбо́дзіцкімі
М. нязбо́дзіцкім нязбо́дзіцкай нязбо́дзіцкім нязбо́дзіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Нязбо́дзічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Нязбо́дзічы
Р. Нязбо́дзіч
Нязбо́дзічаў
Д. Нязбо́дзічам
В. Нязбо́дзічы
Т. Нязбо́дзічамі
М. Нязбо́дзічах

нязбо́жна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нязбо́жна - -

Крыніцы: piskunou2012.

нязбо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. нязбо́жнасць
Р. нязбо́жнасці
Д. нязбо́жнасці
В. нязбо́жнасць
Т. нязбо́жнасцю
М. нязбо́жнасці

Крыніцы: piskunou2012.

нязбо́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нязбо́жнік нязбо́жнікі
Р. нязбо́жніка нязбо́жнікаў
Д. нязбо́жніку нязбо́жнікам
В. нязбо́жніка нязбо́жнікаў
Т. нязбо́жнікам нязбо́жнікамі
М. нязбо́жніку нязбо́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

нязбо́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нязбо́жны нязбо́жная нязбо́жнае нязбо́жныя
Р. нязбо́жнага нязбо́жнай
нязбо́жнае
нязбо́жнага нязбо́жных
Д. нязбо́жнаму нязбо́жнай нязбо́жнаму нязбо́жным
В. нязбо́жны (неадуш.)
нязбо́жнага (адуш.)
нязбо́жную нязбо́жнае нязбо́жныя (неадуш.)
нязбо́жных (адуш.)
Т. нязбо́жным нязбо́жнай
нязбо́жнаю
нязбо́жным нязбо́жнымі
М. нязбо́жным нязбо́жнай нязбо́жным нязбо́жных

Крыніцы: piskunou2012.

нязбо́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нязбо́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.