Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
бвгдежзкмнрстуўхчш-

но́

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

но́белеўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. но́белеўскі но́белеўская но́белеўскае но́белеўскія
Р. но́белеўскага но́белеўскай
но́белеўскае		 но́белеўскага но́белеўскіх
Д. но́белеўскаму но́белеўскай но́белеўскаму но́белеўскім
В. но́белеўскі (неадуш.)
но́белеўскага (адуш.)		 но́белеўскую но́белеўскае но́белеўскія (неадуш.)
но́белеўскіх (адуш.)
Т. но́белеўскім но́белеўскай
но́белеўскаю		 но́белеўскім но́белеўскімі
М. но́белеўскім но́белеўскай но́белеўскім но́белеўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

но́белій

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. но́белій
Р. но́белію
Д. но́белію
В. но́белій
Т. но́беліем
М. но́беліі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

но́білеўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. но́білеўскі но́білеўская но́білеўскае но́білеўскія
Р. но́білеўскага но́білеўскай
но́білеўскае		 но́білеўскага но́білеўскіх
Д. но́білеўскаму но́білеўскай но́білеўскаму но́білеўскім
В. но́білеўскі (неадуш.)
но́білеўскага (адуш.)		 но́білеўскую но́білеўскае но́білеўскія (неадуш.)
но́білеўскіх (адуш.)
Т. но́білеўскім но́білеўскай
но́білеўскаю		 но́білеўскім но́білеўскімі
М. но́білеўскім но́білеўскай но́білеўскім но́білеўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

но́біль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. но́біль но́білі
Р. но́біля но́біляў
Д. но́білю но́білям
В. но́біля но́біляў
Т. но́білем но́білямі
М. но́білю но́білях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

но́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
но́ва наве́й найнаве́й

Крыніцы: piskunou2012.

новаабве́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. новаабве́шчаны новаабве́шчаная новаабве́шчанае новаабве́шчаныя
Р. новаабве́шчанага новаабве́шчанай
новаабве́шчанае		 новаабве́шчанага новаабве́шчаных
Д. новаабве́шчанаму новаабве́шчанай новаабве́шчанаму новаабве́шчаным
В. новаабве́шчаны (неадуш.)
новаабве́шчанага (адуш.)		 новаабве́шчаную новаабве́шчанае новаабве́шчаныя (неадуш.)
новаабве́шчаных (адуш.)
Т. новаабве́шчаным новаабве́шчанай
новаабве́шчанаю		 новаабве́шчаным новаабве́шчанымі
М. новаабве́шчаным новаабве́шчанай новаабве́шчаным новаабве́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

новаабра́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. новаабра́ны новаабра́ная новаабра́нае новаабра́ныя
Р. новаабра́нага новаабра́най
новаабра́нае		 новаабра́нага новаабра́ных
Д. новаабра́наму новаабра́най новаабра́наму новаабра́ным
В. новаабра́ны (неадуш.)
новаабра́нага (адуш.)		 новаабра́ную новаабра́нае новаабра́ныя (неадуш.)
новаабра́ных (адуш.)
Т. новаабра́ным новаабра́най
новаабра́наю		 новаабра́ным новаабра́нымі
М. новаабра́ным новаабра́най новаабра́ным новаабра́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

новаадкрыва́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. новаадкрыва́льнік новаадкрыва́льнікі
Р. новаадкрыва́льніка новаадкрыва́льнікаў
Д. новаадкрыва́льніку новаадкрыва́льнікам
В. новаадкрыва́льніка новаадкрыва́льнікаў
Т. новаадкрыва́льнікам новаадкрыва́льнікамі
М. новаадкрыва́льніку новаадкрыва́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

новаадкры́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. новаадкры́ты новаадкры́тая новаадкры́тае новаадкры́тыя
Р. новаадкры́тага новаадкры́тай
новаадкры́тае		 новаадкры́тага новаадкры́тых
Д. новаадкры́таму новаадкры́тай новаадкры́таму новаадкры́тым
В. новаадкры́ты (неадуш.)
новаадкры́тага (адуш.)		 новаадкры́тую новаадкры́тае новаадкры́тыя (неадуш.)
новаадкры́тых (адуш.)
Т. новаадкры́тым новаадкры́тай
новаадкры́таю		 новаадкры́тым новаадкры́тымі
М. новаадкры́тым новаадкры́тай новаадкры́тым новаадкры́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.