няве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| няве́рнік | няве́рнікі | |
| няве́рніка | няве́рнікаў | |
| няве́рніку | няве́рнікам | |
| няве́рніка | няве́рнікаў | |
| няве́рнікам | няве́рнікамі | |
| няве́рніку | няве́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)