няве́руючая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. няве́руючая няве́руючыя
Р. няве́руючай няве́руючых
Д. няве́руючай няве́руючым
В. няве́руючую няве́руючых
Т. няве́руючай
няве́руючаю		 няве́руючымі
М. няве́руючай няве́руючых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)