няве́руючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няве́руючы няве́руючая няве́руючае няве́руючыя
Р. няве́руючага няве́руючай
няве́руючае		 няве́руючага няве́руючых
Д. няве́руючаму няве́руючай няве́руючаму няве́руючым
В. няве́руючага (адуш.) няве́руючую няве́руючае няве́руючых (адуш.)
Т. няве́руючым няве́руючай
няве́руючаю		 няве́руючым няве́руючымі
М. няве́руючым няве́руючай няве́руючым няве́руючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)