Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́нстравы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мо́нстравы	мо́нстравая	мо́нстравае	мо́нстравыя
Р.	мо́нстравага	мо́нстравай мо́нстравае	мо́нстравага	мо́нстравых
Д.	мо́нстраваму	мо́нстравай	мо́нстраваму	мо́нстравым
В.	мо́нстравы (неадуш.) мо́нстравага (адуш.)	мо́нстравую	мо́нстравае	мо́нстравыя (неадуш.) мо́нстравых (адуш.)
Т.	мо́нстравым	мо́нстравай мо́нстраваю	мо́нстравым	мо́нстравымі
М.	мо́нстравым	мо́нстравай	мо́нстравым	мо́нстравых

Крыніцы: piskunou2012.

Мо́нтаўты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Мо́нтацішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Мо́нтвід

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

монтмарылані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

мо́нтэ-ка́рласкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мо́нтэ-ка́рласкі	мо́нтэ-ка́рлаская	мо́нтэ-ка́рласкае	мо́нтэ-ка́рласкія
Р.	мо́нтэ-ка́рласкага	мо́нтэ-ка́рласкай мо́нтэ-ка́рласкае	мо́нтэ-ка́рласкага	мо́нтэ-ка́рласкіх
Д.	мо́нтэ-ка́рласкаму	мо́нтэ-ка́рласкай	мо́нтэ-ка́рласкаму	мо́нтэ-ка́рласкім
В.	мо́нтэ-ка́рласкі (неадуш.) мо́нтэ-ка́рласкага (адуш.)	мо́нтэ-ка́рласкую	мо́нтэ-ка́рласкае	мо́нтэ-ка́рласкія (неадуш.) мо́нтэ-ка́рласкіх (адуш.)
Т.	мо́нтэ-ка́рласкім	мо́нтэ-ка́рласкай мо́нтэ-ка́рласкаю	мо́нтэ-ка́рласкім	мо́нтэ-ка́рласкімі
М.	мо́нтэ-ка́рласкім	мо́нтэ-ка́рласкай	мо́нтэ-ка́рласкім	мо́нтэ-ка́рласкіх

Крыніцы: piskunou2012.

мо́нтэ-ка́рлінскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мо́нтэ-ка́рлінскі	мо́нтэ-ка́рлінская	мо́нтэ-ка́рлінскае	мо́нтэ-ка́рлінскія
Р.	мо́нтэ-ка́рлінскага	мо́нтэ-ка́рлінскай мо́нтэ-ка́рлінскае	мо́нтэ-ка́рлінскага	мо́нтэ-ка́рлінскіх
Д.	мо́нтэ-ка́рлінскаму	мо́нтэ-ка́рлінскай	мо́нтэ-ка́рлінскаму	мо́нтэ-ка́рлінскім
В.	мо́нтэ-ка́рлінскі (неадуш.) мо́нтэ-ка́рлінскага (адуш.)	мо́нтэ-ка́рлінскую	мо́нтэ-ка́рлінскае	мо́нтэ-ка́рлінскія (неадуш.) мо́нтэ-ка́рлінскіх (адуш.)
Т.	мо́нтэ-ка́рлінскім	мо́нтэ-ка́рлінскай мо́нтэ-ка́рлінскаю	мо́нтэ-ка́рлінскім	мо́нтэ-ка́рлінскімі
М.	мо́нтэ-ка́рлінскім	мо́нтэ-ка́рлінскай	мо́нтэ-ка́рлінскім	мо́нтэ-ка́рлінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Мо́нькава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Мо́нькавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Мо́нькаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum