Мо́нтаўты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мо́нтаўты |
Р. |
Мо́нтаўтаў |
Д. |
Мо́нтаўтам |
В. |
Мо́нтаўты |
Т. |
Мо́нтаўтамі |
М. |
Мо́нтаўтах |
Мо́нтацішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мо́нтацішкі |
Р. |
Мо́нтацішак Мо́нтацішкаў |
Д. |
Мо́нтацішкам |
В. |
Мо́нтацішкі |
Т. |
Мо́нтацішкамі |
М. |
Мо́нтацішках |
Мо́нтвід
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Мо́нтвід |
Мо́нтвіды |
Р. |
Мо́нтвіда |
Мо́нтвідаў |
Д. |
Мо́нтвіду |
Мо́нтвідам |
В. |
Мо́нтвіда |
Мо́нтвідаў |
Т. |
Мо́нтвідам |
Мо́нтвідамі |
М. |
Мо́нтвідзе |
Мо́нтвідах |
монтмарылані́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
монтмарылані́т |
монтмарылані́ты |
Р. |
монтмарылані́ту |
монтмарылані́таў |
Д. |
монтмарылані́ту |
монтмарылані́там |
В. |
монтмарылані́т |
монтмарылані́ты |
Т. |
монтмарылані́там |
монтмарылані́тамі |
М. |
монтмарылані́це |
монтмарылані́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мо́нькава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мо́нькава |
Р. |
Мо́нькава |
Д. |
Мо́нькаву |
В. |
Мо́нькава |
Т. |
Мо́нькавам |
М. |
Мо́нькаве |
Мо́нькавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мо́нькавічы |
Р. |
Мо́нькавіч Мо́нькавічаў |
Д. |
Мо́нькавічам |
В. |
Мо́нькавічы |
Т. |
Мо́нькавічамі |
М. |
Мо́нькавічах |
Мо́нькаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мо́нькаўцы |
Р. |
Мо́нькаўцаў |
Д. |
Мо́нькаўцам |
В. |
Мо́нькаўцы |
Т. |
Мо́нькаўцамі |
М. |
Мо́нькаўцах |