Мо́нтвід

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Мо́нтвід Мо́нтвіды
Р. Мо́нтвіда Мо́нтвідаў
Д. Мо́нтвіду Мо́нтвідам
В. Мо́нтвіда Мо́нтвідаў
Т. Мо́нтвідам Мо́нтвідамі
М. Мо́нтвідзе Мо́нтвідах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)