Verbum

анлайнавы слоўнік

каўто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

каўту́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каўтунава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каўтунава́ты	каўтунава́тая	каўтунава́тае	каўтунава́тыя
Р.	каўтунава́тага	каўтунава́тай каўтунава́тае	каўтунава́тага	каўтунава́тых
Д.	каўтунава́таму	каўтунава́тай	каўтунава́таму	каўтунава́тым
В.	каўтунава́ты (неадуш.) каўтунава́тага (адуш.)	каўтунава́тую	каўтунава́тае	каўтунава́тыя (неадуш.) каўтунава́тых (адуш.)
Т.	каўтунава́тым	каўтунава́тай каўтунава́таю	каўтунава́тым	каўтунава́тымі
М.	каўтунава́тым	каўтунава́тай	каўтунава́тым	каўтунава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

каўтуні́шнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

каўту́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каўту́нны	каўту́нная	каўту́ннае	каўту́нныя
Р.	каўту́ннага	каўту́ннай каўту́ннае	каўту́ннага	каўту́нных
Д.	каўту́ннаму	каўту́ннай	каўту́ннаму	каўту́нным
В.	каўту́нны (неадуш.) каўту́ннага (адуш.)	каўту́нную	каўту́ннае	каўту́нныя (неадуш.) каўту́нных (адуш.)
Т.	каўту́нным	каўту́ннай каўту́ннаю	каўту́нным	каўту́ннымі
М.	каўту́нным	каўту́ннай	каўту́нным	каўту́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Каўтуны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ка́ўфман

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

каўха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

каўхану́ць

‘мяўкнуць, каркнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

каўха́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.