каўхану́ць

‘мяўкнуць, каркнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каўхану́ каўханё́м
2-я ас. каўхане́ш каўханяце́
3-я ас. каўхане́ каўхану́ць
Прошлы час
м. каўхану́ў каўхану́лі
ж. каўхану́ла
н. каўхану́ла
Загадны лад
2-я ас. каўхані́ каўхані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час каўхану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)