дэпрыватызава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэпрыватызу́ецца |
дэпрыватызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэпрыватызава́ўся |
дэпрыватызава́ліся |
ж. |
дэпрыватызава́лася |
н. |
дэпрыватызава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэпрыватызава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэпрыватызава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэпрыватызу́ю |
дэпрыватызу́ем |
2-я ас. |
дэпрыватызу́еш |
дэпрыватызу́еце |
3-я ас. |
дэпрыватызу́е |
дэпрыватызу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэпрыватызава́ў |
дэпрыватызава́лі |
ж. |
дэпрыватызава́ла |
н. |
дэпрыватызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэпрыватызу́й |
дэпрыватызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэпрыватызу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэпрыватызава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэпрыватызу́ю |
дэпрыватызу́ем |
2-я ас. |
дэпрыватызу́еш |
дэпрыватызу́еце |
3-я ас. |
дэпрыватызу́е |
дэпрыватызу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэпрыватызава́ў |
дэпрыватызава́лі |
ж. |
дэпрыватызава́ла |
н. |
дэпрыватызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэпрыватызу́й |
дэпрыватызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэпрыватызава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэпрыватыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэпрыватыза́цыя |
дэпрыватыза́цыі |
Р. |
дэпрыватыза́цыі |
дэпрыватыза́цый |
Д. |
дэпрыватыза́цыі |
дэпрыватыза́цыям |
В. |
дэпрыватыза́цыю |
дэпрыватыза́цыі |
Т. |
дэпрыватыза́цыяй дэпрыватыза́цыяю |
дэпрыватыза́цыямі |
М. |
дэпрыватыза́цыі |
дэпрыватыза́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэпрыва́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэпрыва́цыя |
Р. |
дэпрыва́цыі |
Д. |
дэпрыва́цыі |
В. |
дэпрыва́цыю |
Т. |
дэпрыва́цыяй дэпрыва́цыяю |
М. |
дэпрыва́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэпрэмі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэпрэмі́раванне |
Р. |
дэпрэмі́равання |
Д. |
дэпрэмі́раванню |
В. |
дэпрэмі́раванне |
Т. |
дэпрэмі́раваннем |
М. |
дэпрэмі́раванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэпрэса́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэпрэса́нт |
дэпрэса́нты |
Р. |
дэпрэса́нту |
дэпрэса́нтаў |
Д. |
дэпрэса́нту |
дэпрэса́нтам |
В. |
дэпрэса́нт |
дэпрэса́нты |
Т. |
дэпрэса́нтам |
дэпрэса́нтамі |
М. |
дэпрэса́нце |
дэпрэса́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэпрэ́сар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэпрэ́сар |
дэпрэ́сары |
Р. |
дэпрэ́сара |
дэпрэ́сараў |
Д. |
дэпрэ́сару |
дэпрэ́сарам |
В. |
дэпрэ́сар |
дэпрэ́сары |
Т. |
дэпрэ́сарам |
дэпрэ́сарамі |
М. |
дэпрэ́сары |
дэпрэ́сарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэпрэ́сарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэпрэ́сарны |
дэпрэ́сарная |
дэпрэ́сарнае |
дэпрэ́сарныя |
Р. |
дэпрэ́сарнага |
дэпрэ́сарнай дэпрэ́сарнае |
дэпрэ́сарнага |
дэпрэ́сарных |
Д. |
дэпрэ́сарнаму |
дэпрэ́сарнай |
дэпрэ́сарнаму |
дэпрэ́сарным |
В. |
дэпрэ́сарны (неадуш.) дэпрэ́сарнага (адуш.) |
дэпрэ́сарную |
дэпрэ́сарнае |
дэпрэ́сарныя (неадуш.) дэпрэ́сарных (адуш.) |
Т. |
дэпрэ́сарным |
дэпрэ́сарнай дэпрэ́сарнаю |
дэпрэ́сарным |
дэпрэ́сарнымі |
М. |
дэпрэ́сарным |
дэпрэ́сарнай |
дэпрэ́сарным |
дэпрэ́сарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.