дэгустава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгустава́ны |
дэгустава́ная |
дэгустава́нае |
дэгустава́ныя |
| Р. |
дэгустава́нага |
дэгустава́най дэгустава́нае |
дэгустава́нага |
дэгустава́ных |
| Д. |
дэгустава́наму |
дэгустава́най |
дэгустава́наму |
дэгустава́ным |
| В. |
дэгустава́ны (неадуш.) дэгустава́нага (адуш.) |
дэгустава́ную |
дэгустава́нае |
дэгустава́ныя (неадуш.) дэгустава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэгустава́ным |
дэгустава́най дэгустава́наю |
дэгустава́ным |
дэгустава́нымі |
| М. |
дэгустава́ным |
дэгустава́най |
дэгустава́ным |
дэгустава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэгустава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгустава́ны |
дэгустава́ная |
дэгустава́нае |
дэгустава́ныя |
| Р. |
дэгустава́нага |
дэгустава́най дэгустава́нае |
дэгустава́нага |
дэгустава́ных |
| Д. |
дэгустава́наму |
дэгустава́най |
дэгустава́наму |
дэгустава́ным |
| В. |
дэгустава́ны (неадуш.) дэгустава́нага (адуш.) |
дэгустава́ную |
дэгустава́нае |
дэгустава́ныя (неадуш.) дэгустава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэгустава́ным |
дэгустава́най дэгустава́наю |
дэгустава́ным |
дэгустава́нымі |
| М. |
дэгустава́ным |
дэгустава́най |
дэгустава́ным |
дэгустава́ных |
Кароткая форма: дэгустава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэгустава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгустава́ны |
дэгустава́ная |
дэгустава́нае |
дэгустава́ныя |
| Р. |
дэгустава́нага |
дэгустава́най дэгустава́нае |
дэгустава́нага |
дэгустава́ных |
| Д. |
дэгустава́наму |
дэгустава́най |
дэгустава́наму |
дэгустава́ным |
| В. |
дэгустава́ны (неадуш.) дэгустава́нага (адуш.) |
дэгустава́ную |
дэгустава́нае |
дэгустава́ныя (неадуш.) дэгустава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэгустава́ным |
дэгустава́най дэгустава́наю |
дэгустава́ным |
дэгустава́нымі |
| М. |
дэгустава́ным |
дэгустава́най |
дэгустава́ным |
дэгустава́ных |
Кароткая форма: дэгустава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэгустава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дэгусту́ецца |
дэгусту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дэгустава́ўся |
дэгустава́ліся |
| ж. |
дэгустава́лася |
| н. |
дэгустава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэгустава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэгусту́ю |
дэгусту́ем |
| 2-я ас. |
дэгусту́еш |
дэгусту́еце |
| 3-я ас. |
дэгусту́е |
дэгусту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэгустава́ў |
дэгустава́лі |
| ж. |
дэгустава́ла |
| н. |
дэгустава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэгусту́й |
дэгусту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дэгусту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэгустава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэгусту́ю |
дэгусту́ем |
| 2-я ас. |
дэгусту́еш |
дэгусту́еце |
| 3-я ас. |
дэгусту́е |
дэгусту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэгустава́ў |
дэгустава́лі |
| ж. |
дэгустава́ла |
| н. |
дэгустава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэгусту́й |
дэгусту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дэгустава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэгуста́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэгуста́тар |
дэгуста́тары |
| Р. |
дэгуста́тара |
дэгуста́тараў |
| Д. |
дэгуста́тару |
дэгуста́тарам |
| В. |
дэгуста́тара |
дэгуста́тараў |
| Т. |
дэгуста́тарам |
дэгуста́тарамі |
| М. |
дэгуста́тару |
дэгуста́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэгустацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэгустацы́йны |
дэгустацы́йная |
дэгустацы́йнае |
дэгустацы́йныя |
| Р. |
дэгустацы́йнага |
дэгустацы́йнай дэгустацы́йнае |
дэгустацы́йнага |
дэгустацы́йных |
| Д. |
дэгустацы́йнаму |
дэгустацы́йнай |
дэгустацы́йнаму |
дэгустацы́йным |
| В. |
дэгустацы́йны (неадуш.) дэгустацы́йнага (адуш.) |
дэгустацы́йную |
дэгустацы́йнае |
дэгустацы́йныя (неадуш.) дэгустацы́йных (адуш.) |
| Т. |
дэгустацы́йным |
дэгустацы́йнай дэгустацы́йнаю |
дэгустацы́йным |
дэгустацы́йнымі |
| М. |
дэгустацы́йным |
дэгустацы́йнай |
дэгустацы́йным |
дэгустацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэгуста́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэгуста́цыя |
| Р. |
дэгуста́цыі |
| Д. |
дэгуста́цыі |
| В. |
дэгуста́цыю |
| Т. |
дэгуста́цыяй дэгуста́цыяю |
| М. |
дэгуста́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Дэгуці́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Дэгуці́шкі |
| Р. |
Дэгуці́шак Дэгуці́шкаў |
| Д. |
Дэгуці́шкам |
| В. |
Дэгуці́шкі |
| Т. |
Дэгуці́шкамі |
| М. |
Дэгуці́шках |