Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзе́д

‘прыстасаванне, у якое ўтыкалася лучына’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзе́д дзяды́
Р. дзе́да дзядо́ў
Д. дзе́ду дзяда́м
В. дзе́д дзяды́
Т. дзе́дам дзяда́мі
М. дзе́дзе дзяда́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Дзе́дава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзе́дава
Р. Дзе́дава
Д. Дзе́даву
В. Дзе́дава
Т. Дзе́давам
М. Дзе́даве

дзе́даваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзе́дую дзе́дуем
2-я ас. дзе́дуеш дзе́дуеце
3-я ас. дзе́дуе дзе́дуюць
Прошлы час
м. дзе́даваў дзе́давалі
ж. дзе́давала
н. дзе́давала
Загадны лад
2-я ас. дзе́дуй дзе́дуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзе́дуючы

Крыніцы: piskunou2012.

дзедава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзяду́ю дзяду́ем
2-я ас. дзяду́еш дзяду́еце
3-я ас. дзяду́е дзяду́юць
Прошлы час
м. дзедава́ў дзедава́лі
ж. дзедава́ла
н. дзедава́ла
Загадны лад
2-я ас. дзяду́й дзяду́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзяду́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дзедаві́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзедаві́чка дзедаві́чкі
Р. дзедаві́чкі дзедаві́чак
Д. дзедаві́чцы дзедаві́чкам
В. дзедаві́чку дзедаві́чак
Т. дзедаві́чкай
дзедаві́чкаю		 дзедаві́чкамі
М. дзедаві́чцы дзедаві́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Дзе́давічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзе́давічы
Р. Дзе́давіч
Дзе́давічаў
Д. Дзе́давічам
В. Дзе́давічы
Т. Дзе́давічамі
М. Дзе́давічах

дзе́даў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзе́даў дзе́дава дзе́дава дзе́давы
Р. дзе́давага дзе́давай
дзе́давае		 дзе́давага дзе́давых
Д. дзе́даваму дзе́давай дзе́даваму дзе́давым
В. дзе́даў (неадуш.)
дзе́давага (адуш.)		 дзе́даву дзе́дава дзе́давы (неадуш.)
дзе́давых (адуш.)
Т. дзе́давым дзе́давай
дзе́даваю		 дзе́давым дзе́давымі
М. дзе́давым дзе́давай дзе́давым дзе́давых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Дзе́даўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзе́даўка
Р. Дзе́даўкі
Д. Дзе́даўцы
В. Дзе́даўку
Т. Дзе́даўкай
Дзе́даўкаю
М. Дзе́даўцы

дзе́даўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзе́даўскі дзе́даўская дзе́даўскае дзе́даўскія
Р. дзе́даўскага дзе́даўскай
дзе́даўскае		 дзе́даўскага дзе́даўскіх
Д. дзе́даўскаму дзе́даўскай дзе́даўскаму дзе́даўскім
В. дзе́даўскі (неадуш.)
дзе́даўскага (адуш.)		 дзе́даўскую дзе́даўскае дзе́даўскія (неадуш.)
дзе́даўскіх (адуш.)
Т. дзе́даўскім дзе́даўскай
дзе́даўскаю		 дзе́даўскім дзе́даўскімі
М. дзе́даўскім дзе́даўскай дзе́даўскім дзе́даўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзе́даўшчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дзе́даўшчына
Р. дзе́даўшчыны
Д. дзе́даўшчыне
В. дзе́даўшчыну
Т. дзе́даўшчынай
дзе́даўшчынаю
М. дзе́даўшчыне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.