дзе́д
‘прыстасаванне, у якое ўтыкалася лучына’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзе́д | дзяды́ | |
| дзе́да | дзядо́ў | |
| дзе́ду | дзяда́м | |
| дзе́д | дзяды́ | |
| дзе́дам | дзяда́мі | |
| дзе́дзе | дзяда́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)