дзедаві́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзедаві́чка дзедаві́чкі
Р. дзедаві́чкі дзедаві́чак
Д. дзедаві́чцы дзедаві́чкам
В. дзедаві́чку дзедаві́чак
Т. дзедаві́чкай
дзедаві́чкаю		 дзедаві́чкамі
М. дзедаві́чцы дзедаві́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)