Гу́рына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Гу́рына | |
| Гу́рына | |
| Гу́рыну | |
| Гу́рына | |
| Гу́рынам | |
| Гу́рыне |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
СкарачэнніГурынё́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Гурынё́ўка | |
| Гурынё́ўкі | |
| Гурынё́ўцы | |
| Гурынё́ўку | |
| Гурынё́ўкай Гурынё́ўкаю |
|
| Гурынё́ўцы |
Гурыны́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Гурыны́ | |
| Гурыно́ў | |
| Гурына́м | |
| Гурыны́ | |
| Гурына́мі | |
| Гурына́х |
гу́рыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гу́рыя | гу́рыі | |
| гу́рыі | гу́рый | |
| гу́рыі | гу́рыям | |
| гу́рыю | гу́рый | |
| гу́рыяй гу́рыяю |
гу́рыямі | |
| гу́рыі | гу́рыях |
Крыніцы:
Гурэ́лі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Гурэ́лі | |
| Гурэ́ль Гурэ́ляў |
|
| Гурэ́лям | |
| Гурэ́лі | |
| Гурэ́лямі | |
| Гурэ́лях |
Гурэ́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Гурэ́ц | |
| Гурца́ | |
| Гурцу́ | |
| Гурэ́ц | |
| Гурцо́м | |
| Гурцы́ |
гурэ́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гурэ́чнік | |
| гурэ́чніку | |
| гурэ́чніку | |
| гурэ́чнік | |
| гурэ́чнікам | |
| гурэ́чніку |
Крыніцы:
гурэ́чны
прыметнік, адносны
| гурэ́чны | гурэ́чная | гурэ́чнае | гурэ́чныя | |
| гурэ́чнага | гурэ́чнай гурэ́чнае |
гурэ́чнага | гурэ́чных | |
| гурэ́чнаму | гурэ́чнай | гурэ́чнаму | гурэ́чным | |
| гурэ́чны ( гурэ́чнага ( |
гурэ́чную | гурэ́чнае | гурэ́чныя ( гурэ́чных ( |
|
| гурэ́чным | гурэ́чнай гурэ́чнаю |
гурэ́чным | гурэ́чнымі | |
| гурэ́чным | гурэ́чнай | гурэ́чным | гурэ́чных | |
Крыніцы:
Гурэ́шчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Гурэ́шчына | |
| Гурэ́шчыны | |
| Гурэ́шчыне | |
| Гурэ́шчыну | |
| Гурэ́шчынай Гурэ́шчынаю |
|
| Гурэ́шчыне |