гукаўзмацня́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гукаўзмацня́льны |
гукаўзмацня́льная |
гукаўзмацня́льнае |
гукаўзмацня́льныя |
Р. |
гукаўзмацня́льнага |
гукаўзмацня́льнай гукаўзмацня́льнае |
гукаўзмацня́льнага |
гукаўзмацня́льных |
Д. |
гукаўзмацня́льнаму |
гукаўзмацня́льнай |
гукаўзмацня́льнаму |
гукаўзмацня́льным |
В. |
гукаўзмацня́льны (неадуш.) гукаўзмацня́льнага (адуш.) |
гукаўзмацня́льную |
гукаўзмацня́льнае |
гукаўзмацня́льныя (неадуш.) гукаўзмацня́льных (адуш.) |
Т. |
гукаўзмацня́льным |
гукаўзмацня́льнай гукаўзмацня́льнаю |
гукаўзмацня́льным |
гукаўзмацня́льнымі |
М. |
гукаўзмацня́льным |
гукаўзмацня́льнай |
гукаўзмацня́льным |
гукаўзмацня́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гукаўзнаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гукаўзнаўле́нне |
Р. |
гукаўзнаўле́ння |
Д. |
гукаўзнаўле́нню |
В. |
гукаўзнаўле́нне |
Т. |
гукаўзнаўле́ннем |
М. |
гукаўзнаўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гукаўзнаўля́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гукаўзнаўля́льны |
гукаўзнаўля́льная |
гукаўзнаўля́льнае |
гукаўзнаўля́льныя |
Р. |
гукаўзнаўля́льнага |
гукаўзнаўля́льнай гукаўзнаўля́льнае |
гукаўзнаўля́льнага |
гукаўзнаўля́льных |
Д. |
гукаўзнаўля́льнаму |
гукаўзнаўля́льнай |
гукаўзнаўля́льнаму |
гукаўзнаўля́льным |
В. |
гукаўзнаўля́льны (неадуш.) гукаўзнаўля́льнага (адуш.) |
гукаўзнаўля́льную |
гукаўзнаўля́льнае |
гукаўзнаўля́льныя (неадуш.) гукаўзнаўля́льных (адуш.) |
Т. |
гукаўзнаўля́льным |
гукаўзнаўля́льнай гукаўзнаўля́льнаю |
гукаўзнаўля́льным |
гукаўзнаўля́льнымі |
М. |
гукаўзнаўля́льным |
гукаўзнаўля́льнай |
гукаўзнаўля́льным |
гукаўзнаўля́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гукаўло́ўліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гукаўло́ўліванне |
Р. |
гукаўло́ўлівання |
Д. |
гукаўло́ўліванню |
В. |
гукаўло́ўліванне |
Т. |
гукаўло́ўліваннем |
М. |
гукаўло́ўліванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гукаўло́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гукаўло́ўнік |
гукаўло́ўнікі |
Р. |
гукаўло́ўніка |
гукаўло́ўнікаў |
Д. |
гукаўло́ўніку |
гукаўло́ўнікам |
В. |
гукаўло́ўнік |
гукаўло́ўнікі |
Т. |
гукаўло́ўнікам |
гукаўло́ўнікамі |
М. |
гукаўло́ўніку |
гукаўло́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гукаўло́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гукаўло́ўны |
гукаўло́ўная |
гукаўло́ўнае |
гукаўло́ўныя |
Р. |
гукаўло́ўнага |
гукаўло́ўнай гукаўло́ўнае |
гукаўло́ўнага |
гукаўло́ўных |
Д. |
гукаўло́ўнаму |
гукаўло́ўнай |
гукаўло́ўнаму |
гукаўло́ўным |
В. |
гукаўло́ўны (неадуш.) гукаўло́ўнага (адуш.) |
гукаўло́ўную |
гукаўло́ўнае |
гукаўло́ўныя (неадуш.) гукаўло́ўных (адуш.) |
Т. |
гукаўло́ўным |
гукаўло́ўнай гукаўло́ўнаю |
гукаўло́ўным |
гукаўло́ўнымі |
М. |
гукаўло́ўным |
гукаўло́ўнай |
гукаўло́ўным |
гукаўло́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
гукаўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гукаўтварэ́нне |
Р. |
гукаўтварэ́ння |
Д. |
гукаўтварэ́нню |
В. |
гукаўтварэ́нне |
Т. |
гукаўтварэ́ннем |
М. |
гукаўтварэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гукафікава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гукафікава́ны |
гукафікава́ная |
гукафікава́нае |
гукафікава́ныя |
Р. |
гукафікава́нага |
гукафікава́най гукафікава́нае |
гукафікава́нага |
гукафікава́ных |
Д. |
гукафікава́наму |
гукафікава́най |
гукафікава́наму |
гукафікава́ным |
В. |
гукафікава́ны (неадуш.) гукафікава́нага (адуш.) |
гукафікава́ную |
гукафікава́нае |
гукафікава́ныя (неадуш.) гукафікава́ных (адуш.) |
Т. |
гукафікава́ным |
гукафікава́най гукафікава́наю |
гукафікава́ным |
гукафікава́нымі |
М. |
гукафікава́ным |
гукафікава́най |
гукафікава́ным |
гукафікава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.