гукаўло́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гукаўло́ўнік | гукаўло́ўнікі | |
гукаўло́ўніка | гукаўло́ўнікаў | |
гукаўло́ўніку | гукаўло́ўнікам | |
гукаўло́ўнік | гукаўло́ўнікі | |
гукаўло́ўнікам | гукаўло́ўнікамі | |
гукаўло́ўніку | гукаўло́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)