Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
акмноухыэ

ачму́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ачму́чаны ачму́чаная ачму́чанае ачму́чаныя
Р. ачму́чанага ачму́чанай
ачму́чанае		 ачму́чанага ачму́чаных
Д. ачму́чанаму ачму́чанай ачму́чанаму ачму́чаным
В. ачму́чаны (неадуш.)
ачму́чанага (адуш.)		 ачму́чаную ачму́чанае ачму́чаныя (неадуш.)
ачму́чаных (адуш.)
Т. ачму́чаным ачму́чанай
ачму́чанаю		 ачму́чаным ачму́чанымі
М. ачму́чаным ачму́чанай ачму́чаным ачму́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

ачму́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ачму́чаны ачму́чаная ачму́чанае ачму́чаныя
Р. ачму́чанага ачму́чанай
ачму́чанае		 ачму́чанага ачму́чаных
Д. ачму́чанаму ачму́чанай ачму́чанаму ачму́чаным
В. ачму́чаны (неадуш.)
ачму́чанага (адуш.)		 ачму́чаную ачму́чанае ачму́чаныя (неадуш.)
ачму́чаных (адуш.)
Т. ачму́чаным ачму́чанай
ачму́чанаю		 ачму́чаным ачму́чанымі
М. ачму́чаным ачму́чанай ачму́чаным ачму́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

ачму́чваць

‘дурманіць, тлуміць, дурыць, збіваць з толку каго-небудзь, што-небудзь (галаву і г. д.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачму́чваю ачму́чваем
2-я ас. ачму́чваеш ачму́чваеце
3-я ас. ачму́чвае ачму́чваюць
Прошлы час
м. ачму́чваў ачму́чвалі
ж. ачму́чвала
н. ачму́чвала
Загадны лад
2-я ас. ачму́чвай ачму́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачму́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

ачмучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ачмучэ́нне
Р. ачмучэ́ння
Д. ачмучэ́нню
В. ачмучэ́нне
Т. ачмучэ́ннем
М. ачмучэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ачну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ачну́ся ачнё́мся
2-я ас. ачне́шся ачняце́ся
3-я ас. ачне́цца ачну́цца
Прошлы час
м. ачну́ўся ачну́ліся
ж. ачну́лася
н. ачну́лася
Загадны лад
2-я ас. ачні́ся ачні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ачну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ачо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ачо́л
Р. ачо́лу
Д. ачо́лу
В. ачо́л
Т. ачо́лам
М. ачо́ле

Крыніцы: piskunou2012.

ачо́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ачо́лены ачо́леная ачо́ленае ачо́леныя
Р. ачо́ленага ачо́ленай
ачо́ленае		 ачо́ленага ачо́леных
Д. ачо́ленаму ачо́ленай ачо́ленаму ачо́леным
В. ачо́лены (неадуш.)
ачо́ленага (адуш.)		 ачо́леную ачо́ленае ачо́леныя (неадуш.)
ачо́леных (адуш.)
Т. ачо́леным ачо́ленай
ачо́ленаю		 ачо́леным ачо́ленымі
М. ачо́леным ачо́ленай ачо́леным ачо́леных

Крыніцы: piskunou2012.

ачо́ліць

‘узначаліць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ачо́лю ачо́лім
2-я ас. ачо́ліш ачо́ліце
3-я ас. ачо́ліць ачо́ляць
Прошлы час
м. ачо́ліў ачо́лілі
ж. ачо́ліла
н. ачо́ліла
Загадны лад
2-я ас. ачо́ль ачо́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час ачо́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ачо́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ачо́льванне
Р. ачо́львання
Д. ачо́льванню
В. ачо́льванне
Т. ачо́льваннем
М. ачо́льванні

Крыніцы: piskunou2012.

ачо́льваць

‘узначальваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ачо́льваю ачо́льваем
2-я ас. ачо́льваеш ачо́льваеце
3-я ас. ачо́львае ачо́льваюць
Прошлы час
м. ачо́льваў ачо́львалі
ж. ачо́львала
н. ачо́львала
Загадны лад
2-я ас. ачо́львай ачо́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ачо́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.