ачмучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ачмучэ́нне | |
ачмучэ́ння | |
ачмучэ́нню | |
ачмучэ́нне | |
ачмучэ́ннем | |
ачмучэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ачмучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ачмучэ́нне | |
ачмучэ́ння | |
ачмучэ́нню | |
ачмучэ́нне | |
ачмучэ́ннем | |
ачмучэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)