ачму́чваць
‘дурманіць, тлуміць, дурыць, збіваць з толку каго-небудзь, што-небудзь (галаву і г. д.)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ачму́чваю | ачму́чваем | |
| ачму́чваеш | ачму́чваеце | |
| ачму́чвае | ачму́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| ачму́чваў | ачму́чвалі | |
| ачму́чвала | ||
| ачму́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| ачму́чвай | ачму́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ачму́чваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)