ачо́ліць
‘узначаліць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ачо́лю | ачо́лім | |
| ачо́ліш | ачо́ліце | |
| ачо́ліць | ачо́ляць | |
| Прошлы час | ||
| ачо́ліў | ачо́лілі | |
| ачо́ліла | ||
| ачо́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| ачо́ль | ачо́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ачо́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)