апушчо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апушчо́ны |
апушчо́ная |
апушчо́нае |
апушчо́ныя |
Р. |
апушчо́нага |
апушчо́най апушчо́нае |
апушчо́нага |
апушчо́ных |
Д. |
апушчо́наму |
апушчо́най |
апушчо́наму |
апушчо́ным |
В. |
апушчо́ны (неадуш.) апушчо́нага (адуш.) |
апушчо́ную |
апушчо́нае |
апушчо́ныя (неадуш.) апушчо́ных (адуш.) |
Т. |
апушчо́ным |
апушчо́най апушчо́наю |
апушчо́ным |
апушчо́нымі |
М. |
апушчо́ным |
апушчо́най |
апушчо́ным |
апушчо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
апушчэ́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
апушчэ́льнасць |
Р. |
апушчэ́льнасці |
Д. |
апушчэ́льнасці |
В. |
апушчэ́льнасць |
Т. |
апушчэ́льнасцю |
М. |
апушчэ́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
апушчэ́ніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апушчэ́ніца |
апушчэ́ніцы |
Р. |
апушчэ́ніцы |
апушчэ́ніц |
Д. |
апушчэ́ніцы |
апушчэ́ніцам |
В. |
апушчэ́ніцу |
апушчэ́ніц |
Т. |
апушчэ́ніцай апушчэ́ніцаю |
апушчэ́ніцамі |
М. |
апушчэ́ніцы |
апушчэ́ніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
апушчэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апушчэ́нка |
апушчэ́нкі |
Р. |
апушчэ́нкі |
апушчэ́нак |
Д. |
апушчэ́нцы |
апушчэ́нкам |
В. |
апушчэ́нку |
апушчэ́нак |
Т. |
апушчэ́нкай апушчэ́нкаю |
апушчэ́нкамі |
М. |
апушчэ́нцы |
апушчэ́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
апушчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апушчэ́нне |
Р. |
апушчэ́ння |
Д. |
апушчэ́нню |
В. |
апушчэ́нне |
Т. |
апушчэ́ннем |
М. |
апушчэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апушчэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апушчэ́ннік |
апушчэ́ннікі |
Р. |
апушчэ́нніка |
апушчэ́ннікаў |
Д. |
апушчэ́нніку |
апушчэ́ннікам |
В. |
апушчэ́нніка |
апушчэ́ннікаў |
Т. |
апушчэ́ннікам |
апушчэ́ннікамі |
М. |
апушчэ́нніку |
апушчэ́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
апушчэ́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апушчэ́нніца |
апушчэ́нніцы |
Р. |
апушчэ́нніцы |
апушчэ́нніц |
Д. |
апушчэ́нніцы |
апушчэ́нніцам |
В. |
апушчэ́нніцу |
апушчэ́нніц |
Т. |
апушчэ́нніцай апушчэ́нніцаю |
апушчэ́нніцамі |
М. |
апушчэ́нніцы |
апушчэ́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
апушчэ́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
апушчэ́нства |
Р. |
апушчэ́нства |
Д. |
апушчэ́нству |
В. |
апушчэ́нства |
Т. |
апушчэ́нствам |
М. |
апушчэ́нстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
апу́шына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
апу́шына |
апу́шыны |
Р. |
апу́шыны |
апу́шын |
Д. |
апу́шыне |
апу́шынам |
В. |
апу́шыну |
апу́шыны |
Т. |
апу́шынай апу́шынаю |
апу́шынамі |
М. |
апу́шыне |
апу́шынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Апушы́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Апушы́ны |
Р. |
Апушы́н Апушы́наў |
Д. |
Апушы́нам |
В. |
Апушы́ны |
Т. |
Апушы́намі |
М. |
Апушы́нах |