апушчэ́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апушчэ́ннік апушчэ́ннікі
Р. апушчэ́нніка апушчэ́ннікаў
Д. апушчэ́нніку апушчэ́ннікам
В. апушчэ́нніка апушчэ́ннікаў
Т. апушчэ́ннікам апушчэ́ннікамі
М. апушчэ́нніку апушчэ́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)