абезрухо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абезрухо́ўлены |
абезрухо́ўленая |
абезрухо́ўленае |
абезрухо́ўленыя |
| Р. |
абезрухо́ўленага |
абезрухо́ўленай абезрухо́ўленае |
абезрухо́ўленага |
абезрухо́ўленых |
| Д. |
абезрухо́ўленаму |
абезрухо́ўленай |
абезрухо́ўленаму |
абезрухо́ўленым |
| В. |
абезрухо́ўлены (неадуш.) абезрухо́ўленага (адуш.) |
абезрухо́ўленую |
абезрухо́ўленае |
абезрухо́ўленыя (неадуш.) абезрухо́ўленых (адуш.) |
| Т. |
абезрухо́ўленым |
абезрухо́ўленай абезрухо́ўленаю |
абезрухо́ўленым |
абезрухо́ўленымі |
| М. |
абезрухо́ўленым |
абезрухо́ўленай |
абезрухо́ўленым |
абезрухо́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезрухо́ўліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абезрухо́ўліванне |
| Р. |
абезрухо́ўлівання |
| Д. |
абезрухо́ўліванню |
| В. |
абезрухо́ўліванне |
| Т. |
абезрухо́ўліваннем |
| М. |
абезрухо́ўліванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезрухо́ўлівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезрухо́ўліваюся |
абезрухо́ўліваемся |
| 2-я ас. |
абезрухо́ўліваешся |
абезрухо́ўліваецеся |
| 3-я ас. |
абезрухо́ўліваецца |
абезрухо́ўліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абезрухо́ўліваўся |
абезрухо́ўліваліся |
| ж. |
абезрухо́ўлівалася |
| н. |
абезрухо́ўлівалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абезрухо́ўлівайся |
абезрухо́ўлівайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абезрухо́ўліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезрухо́ўліваць
‘пазбаўляць руху каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезрухо́ўліваю |
абезрухо́ўліваем |
| 2-я ас. |
абезрухо́ўліваеш |
абезрухо́ўліваеце |
| 3-я ас. |
абезрухо́ўлівае |
абезрухо́ўліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абезрухо́ўліваў |
абезрухо́ўлівалі |
| ж. |
абезрухо́ўлівала |
| н. |
абезрухо́ўлівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абезрухо́ўлівай |
абезрухо́ўлівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абезрухо́ўліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абелару́сіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абелару́шуся |
абелару́сімся |
| 2-я ас. |
абелару́сішся |
абелару́сіцеся |
| 3-я ас. |
абелару́сіцца |
абелару́сяцца |
| Прошлы час |
| м. |
абелару́сіўся |
абелару́сіліся |
| ж. |
абелару́сілася |
| н. |
абелару́сілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абелару́сіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абелару́сіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абелару́шу |
абелару́сім |
| 2-я ас. |
абелару́сіш |
абелару́сіце |
| 3-я ас. |
абелару́сіць |
абелару́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
абелару́сіў |
абелару́сілі |
| ж. |
абелару́сіла |
| н. |
абелару́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абелару́сь |
абелару́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абелару́сіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абелару́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абелару́шаны |
абелару́шаная |
абелару́шанае |
абелару́шаныя |
| Р. |
абелару́шанага |
абелару́шанай абелару́шанае |
абелару́шанага |
абелару́шаных |
| Д. |
абелару́шанаму |
абелару́шанай |
абелару́шанаму |
абелару́шаным |
| В. |
абелару́шаны (неадуш.) абелару́шанага (адуш.) |
абелару́шаную |
абелару́шанае |
абелару́шаныя (неадуш.) абелару́шаных (адуш.) |
| Т. |
абелару́шаным |
абелару́шанай абелару́шанаю |
абелару́шаным |
абелару́шанымі |
| М. |
абелару́шаным |
абелару́шанай |
абелару́шаным |
абелару́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абелару́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абелару́шванне |
| Р. |
абелару́швання |
| Д. |
абелару́шванню |
| В. |
абелару́шванне |
| Т. |
абелару́шваннем |
| М. |
абелару́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абелару́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абелару́шваюся |
абелару́шваемся |
| 2-я ас. |
абелару́шваешся |
абелару́шваецеся |
| 3-я ас. |
абелару́шваецца |
абелару́шваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абелару́шваўся |
абелару́шваліся |
| ж. |
абелару́швалася |
| н. |
абелару́швалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абелару́швайся |
абелару́швайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абелару́шваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.