абелару́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абелару́шванне | |
абелару́швання | |
абелару́шванню | |
абелару́шванне | |
абелару́шваннем | |
абелару́шванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)