Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Іж прыслоўе ’аж’, злучнік ’нават аж’ (Шат.). З і1 (гл.) і жа (гл.). Параўн. аж.

І́жа ’ежа’ (Вешт., 376), смал. и́жа. Гл. ежа.

Іжо́кіла ’калючая трава’ (Бяльк.). Няясна.

Іжэ́гіні ’прыстасаванне для сушкі снапоў’ (ДАБМ, 789). І‑ пратэтычнае. Гл. жэгіні.

Іжэ́ўка ’від паляўнічай стрэльбы па месцы вырабу’ (Інстр. II). Кандэнсат двухкамплектнага словазлучэння іжэўская стрэльба з суф. ‑к‑а.