Вадасхо́вішча. Калька з рус. водохранилище (Крукоўскі, Уплыў, 132).
Вадато́к ’плынь; рэчышча’ (КЭС). Рус. водоток, укр. водотока ’рэчышча патоку’. Складанае слова: вада + цячы.
Вадато́ча ’рэчышча’ (Др.-Падб.); ’пратока’ (Гарэц.). Ст.-рус. водоточа. Да вада і тачыць.
Вадато́чніца ’вадаём’ (Гарэц.). Да вадаточа (гл.) або вадаточны.
Вадгадунцы ’разгадкі’ (Гарэц.). Да гадаць (гл.). Словаўтваральная мадэль няясная.
Вадзгані́на ’пэцканне’ (КЭС). Да вэдзгацца ’пэцкацца, напрыклад, у кашы’ (КСП).
Вадзе́нь ’авадзень’ (Грыг., Яўс.). Гл. авадзень.
Вадзі́ла 1 ’вага ў студні з жураўлём’ (ДАБМ, 809). Да вадзіць 1. Словаўтваральная паралель тачыла.
Вадзі́ла 2 ’павадок у каня’ (Дзмітр.). Да вадзіць. Параўн., аднак, рус. удила ’тс’.
Вадзі́ла 3 ’прылада гнуць палазы’ (Бяльк.). Да вадзіць. Параўн. укр. водило ’доўгая жэрдка, варочаючы якой згінаюць калёсны вобад’.
Вадзі́льшчык ’чалавек, што водзіць коней’ (Мат. Гом.). Параўн. важдай ’тс’. Да вадзіць.
Вадзіцель ’шафёр’ (БРС). З рус. водитель (Крукоўскі, Уплыў, 56).