Verbum

Квох ’пра квактанне, стогн’ (Нар. лекс.). Гл. квок.

Кво́хаць ’квактаць’ (Жд. 3, Бяльк., Юрч., Гарэц., Др.-Падб.). Гл. квох.

Кво́хкаць ’квактаць, стагнаць’ (Яўс.). Як аб гэтым сведчаць значэнні, кантамінацыя квактаць і вохкаць (гл.).

◎ Кво́чка ’курыца, якая сядзіць на яйцах, квактуха’ (Мат. Гом.). Да квока (гл.). Квочка < і*квок‑ька.

◎ Кво́шка ’квактуха’ (Бяльк.). Гл. квочка.

◎ Кву́ха ’вялікая бочка’ (Бяльк.). Да *квасуха. Параўн. кваска ’бочка невялікіх памераў’.

◎ Квыкаві́нне ’жабурынне’ (Бяльк.). Гл. квок, квоканне, квактанне.

◎ Квылта́ць ’глытаць’ (Сцяшк. Сл.). Да глытаць (гл.).

◎ Квыта́сты ’квяцісты’ (З нар. сл.). Гл. квет, кветка.

◎ Квыхта́нне ’жабурынне’ (Бяльк.). Гл. квыкавінне, квок.