Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уе́зд м.

1. род. уе́зду (действие) въезд;

на ра́ніцу прызна́чаны ўезд у го́раду́тром назна́чен въезд в го́род;

2. род. уе́зда (место, по которому въезжают куда-л.) въезд;

прыго́жы ўезд — краси́вый въезд

уе́зджаны разг.

1. уе́зженный; ука́танный;

2. уе́зженный, зае́зженный;

1, 2 см. уе́здзіць

уе́зджвацца несов., возвр., страд., разг. уе́зживаться; см. уе́здзіцца, уе́зджваць

уе́зджваць несов., разг. (утрамбовывать) уе́зживать; ука́тывать

уе́здзіцца сов., разг. (утрамбоваться) уе́здиться; уката́ться;

даро́га ўе́здзілася — доро́га уе́здилась (уката́лась)

уе́здзіць сов., разг.

1. (утрамбовать) уе́здить; уката́ть;

у. даро́гу — уе́здить (уката́ть) доро́гу;

2. (измучить ездой) уе́здить, зае́здить;

у. каня́ — уе́здить (зае́здить) ло́шадь