уе́зд м.

1. род. уе́зду (действие) въезд;

на ра́ніцу прызна́чаны ўезд у го́раду́тром назна́чен въезд в го́род;

2. род. уе́зда (место, по которому въезжают куда-л.) въезд;

прыго́жы ўезд — краси́вый въезд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)