Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дуда́ ж. дуда́, волы́нка;

дзьмуць — у сваю́ дуду́ гнуть своё;

і ду́ды во́бземлю — и де́ло с концо́м;

як дуду́ надзьму́ць, так д. і ігра́епосл. куда́ ве́тер ду́ет

дуда́к, -ка́ м., зоол., обл. дрофа́ ж., дуда́к

дуда́р, -ра́ м. волы́нщик

ду́дачка ж.

1. уменьш.-ласк. ду́дочка;

2. муз., уст. пища́лка;

3. тру́бочка

ду́дачны ду́дочный

дудзе́нне ср. дуде́нье

дудзе́ць несов. дуде́ть

ду́дка ж.

1. (музыкальный инструмент из тростника или дерева) ду́дка, свире́ль;

2. по́лый ствол расте́ния;

скака́ць пад (чыю) ~ку — пляса́ть под (чью) ду́дку;

ігра́ць у адну́ ~ку — дуде́ть в одну́ дуду́у́дку)

дудкава́ты ду́дчатый

ду́дкі межд. прост. ду́дки