ду́дка
1. (музыкальный инструмент из тростника или дерева) ду́дка, свире́ль;
2. по́лый ствол расте́ния;
◊ скака́ць пад (чыю) ~ку — пляса́ть под (чью) ду́дку;
ігра́ць у адну́ ~ку — дуде́ть в одну́ дуду́ (ду́дку)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)