Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зава́л, -лу м. зава́л

зава́ла ж.

1. (приспособление для запирания ворот, дверей) засо́в м., запо́р м.;

2. (препятствие в проходе, проезде) зава́л м.;

3. перен., разг. (ленивый человек) у́валень м., лежебо́ка м. и ж.

завалака́нне ср.

1. разг. зата́скивание;

2. вдева́ние;

3. завола́кивание;

1-3 см. завалака́ць

завалака́цца несов.

1. разг. дота́скиваться, добреда́ть;

2. разг. забреда́ть;

3. завола́киваться;

1-3 см. завалачы́ся;

4. страд. зата́скиваться; увола́киваться; вдева́ться; завола́киваться; см. завалака́ць

завалака́ць несов.

1. разг. (таща, доставлять, затягивать куда-л.) зата́скивать; (втаскивать волоком — ещё) увола́кивать;

2. вдева́ть;

3. в др. знач. завола́кивать;

1-3 см. завалачы́

завала́кванне ср., см. завалака́нне

завала́квацца несов., см. завалака́цца

завала́кваць несов., см. завалака́ць

зава́лачны спец. зава́лочный

завалачы́ сов.

1. разг. (таща, доставить, затянуть куда-л.) затащи́ть; (втащить волоком — ещё) уволо́чь;

з. са́ні ў пу́ню — затащи́ть (уволо́чь) са́ни в сара́й;

2. вдеть;

з. ні́тку ў іго́лку — вдеть ни́тку в иглу́;

3. в др. знач. заволо́чь;

хма́ры ~лаклі́ ўсё не́ба — ту́чи заволокли́ всё не́бо;

слёзы ~лаклі́ во́чы — слёзы заволокли́ глаза́;

бяльмо́ ~лакло́ во́ка — бельмо́ заволокло́ глаз;

бу́хту ~лакло́ вячэ́рняй смуго́й — бу́хту заволокло́ вече́рней ды́мкой