Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зако́нчыцца сов. зако́нчиться, око́нчиться;

заня́ткі ~чыліся — заня́тия зако́нчились (око́нчились)

зако́нчыць сов. зако́нчить, око́нчить; (завершить) заключи́ть;

з. інстыту́т — зако́нчить (око́нчить) институ́т;

з. рабо́ту — зако́нчить (око́нчить) рабо́ту;

з. прамо́ву за́клікам — зако́нчить (заключи́ть) речь призы́вом

зако́паны, см. закапа́ны

зако́пванне ср. зарыва́ние, зака́пывание; см. зако́пваць 1

зако́пвацца несов.

1. (во что-л. сыпучее) зарыва́ться, зака́пываться;

2. (целиком отдаваться какому-л. делу) зарыва́ться;

1, 2 см. закапа́цца 1, 2;

3. страд. зарыва́ться, зака́пываться; см. зако́пваць 1

зако́пваць несов.

1. (засыпать, заваливать) зарыва́ть, зака́пывать;

2. перен., разг. упря́тывать; запря́тывать

зако́рмлены зако́рмленный

зако́рмліванне ср. зака́рмливание

зако́рмліваць несов. зака́рмливать

зако́рпацца сов., разг. закопа́ться; заме́шкаться