заслужы́ць сов.
1. заслужи́ть;
з. узнагаро́ду — заслужи́ть награ́ду;
з. папро́к — заслужи́ть упрёк;
2. разг. получи́ть;
сці́хні, бо ~жыш — замолчи́, не то полу́чишь
заслу́ханы заслу́шанный; см. заслу́хаць
заслу́хацца сов. заслу́шаться
заслу́хаць сов. заслу́шать;
з. справазда́чу — заслу́шать отчёт;
з. паведамле́нне — заслу́шать сообще́ние
заслу́хванне ср. заслу́шивание; см. заслу́хваць
заслу́хвацца несов., возвр., страд. заслу́шиваться
заслу́хваць несов. заслу́шивать; см. заслу́хаць
заслухо́ўванне ср., см. заслу́хванне
заслухо́ўвацца несов., возвр., страд., см. заслу́хвацца