затыка́льшчыца ж., спец. заку́порщица, уку́порщица
затыка́нне ср. затыка́ние; заку́поривание, заку́порка ж., уку́порка ж., уку́поривание; см. затыка́ць I
затыка́цца несов.
1. затыка́ться; заку́пориваться; см. заткну́цца;
2. страд. затыка́ться, заку́пориваться, уку́пориваться; см. затыка́ць I
затыка́ць I несов., в разн. знач. затыка́ть; (пробкой — ещё) заку́поривать, уку́поривать; см. заткну́ць;
◊ хоць ву́шы (нос) ~ка́й — хоть у́ши (нос) затыка́й
затыка́ць II несов.
1. начина́ть ткать;
2. покрыва́ть тка́ным узо́ром
заты́льнік м., воен. заты́льник (пулемёта)
заты́м нареч. пото́м; (после этого — ещё) зате́м;
зрабі́, а з. хвалі́ся — сде́лай, а зате́м (пото́м) хва́стайся;
2. (поэтому) потому́, зате́м;
по́йдзем у кіно́? — Я з. і зайшо́ў да цябе́ — пойдём в кино́? — Я потому́ (зате́м) и зашёл к тебе́;
◊ з. што — союз причинный потому́ что;
з. каб — союз цели зате́м что́бы
затынкава́ны заштукату́ренный
затынкава́ць сов. заштукату́рить
затынко́ўвацца несов., страд. заштукату́риваться
затынко́ўваць несов. заштукату́ривать