затыка́ць I несов., в разн. знач. затыка́ть; (пробкой — ещё) заку́поривать, уку́поривать; см. заткну́ць;

хоць ву́шы (нос) ~ка́й — хоть у́ши (нос) затыка́й

затыка́ць II несов.

1. начина́ть ткать;

2. покрыва́ть тка́ным узо́ром

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)