Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закілза́ць сов. взнузда́ть, занузда́ть, заузда́ть

закі́лзванне ср. взну́здывание, зану́здывание

закі́лзвацца несов., страд. взну́здываться, зану́здываться

закі́лзваць несов. взну́здывать, зану́здывать

закі́нутасць ж. забро́шенность

закі́нуты

1. забро́шенный, заки́нутый; зашвы́рнутый;

2. зате́рянный;

3. заки́нутый; запроки́нутый;

4. забро́шенный, позабро́шенный;

5. разг. забро́шенный;

1-5 см. закі́нуць 1-5

закі́нуцца сов.

1. заки́нуться;

мяч ~нуўся за плот — мяч заки́нулся за забо́р;

2. затеря́ться;

3. (принять другое положение) заки́нуться; (о голове — ещё) запроки́нуться;

адна́ рука́ яго́ ~нулася наза́д — одна́ рука́ его́ заки́нулась наза́д

закі́нуць сов.

1. (бросить куда-л. далеко или за что) забро́сить, заки́нуть; зашвырну́ть;

з. бог ве́дае куды́ — забро́сить бог зна́ет куда́;

дзе́ці ~нулі мяч за куст — де́ти забро́сили (заки́нули, зашвырну́ли) мяч за куст;

2. затеря́ть;

3. (придать другое положение) заки́нуть; (голову — ещё) запроки́нуть;

з. вінто́ўку за спі́ну — заки́нуть винто́вку за́ спину;

з. ру́кі наза́д — заки́нуть ру́ки наза́д;

4. (оставить без внимания) забро́сить, позабро́сить;

яна́ зусі́м ~нула сваі́х дзяце́й — она́ совсе́м забро́сила (позабро́сила) свои́х дете́й;

5. разг. (завезти, доставить куда-л.) забро́сить;

з. тава́р — забро́сить това́р;

з. разве́дчыка ў тыл во́рага — забро́сить разве́дчика в тыл врага́;

6. сде́лать упрёк;

з. ву́ду — заки́нуть у́дочку;

з. і́скру (у душу́) — зарони́ть и́скру (в ду́шу);

з. сло́ва (сло́ўца) — замо́лвить сло́во (слове́чко)

закіпа́нне ср. закипа́ние, вскипа́ние; см. закіпа́ць 1

закіпа́ць несов.

1. закипа́ть, вскипа́ть;

2. перен. вскипа́ть;

1, 2 см. закіпе́ць 1, 2