Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зае́хаць сов.

1. в разн. знач. зае́хать; (попутно, мимоходом — ещё) заверну́ть;

з. за дом — зае́хать за дом;

з. у двор — зае́хать во двор;

з. у глуш — зае́хать в глушь;

з. у роў — зае́хать в кана́ву;

з. да знаёмага — зае́хать (заверну́ть) к знако́мому;

чорт ве́дае куды́ ~хаў са сваі́мі фанта́зіямі — чёрт зна́ет куда́ зае́хал со свои́ми фанта́зиями;

2. разг. груб. зае́хать; съе́здить, звездану́ть;

з. у мо́рду — зае́хать (звездану́ть) в ро́жу;

далёка не зае́дзеш — далеко́ не уе́дешь

зае́чы, см. за́ячы

зае́чына ж., см. за́ячына

заёкаць сов., разг. (о сердце) заёкать

заёрзаць сов., обл. заёрзать, заегози́ть

зажава́ць сов. зажева́ть

зажада́цца сов., безл. захоте́ться;

зажада́лася кабы́ле во́цатупогов. захоте́лось не́весть чего́, захоте́лось пти́чьего молока́

зажада́ць сов. захоте́ть, пожела́ть

зажале́зіцца сов., разг. (о точиле, бруске) покры́ться желе́зистым налётом

зажартава́ць сов. нача́ть шути́ть; пошути́ть