зае́хаць сов.
1. в разн. знач. зае́хать; (попутно, мимоходом — ещё) заверну́ть;
з. за дом — зае́хать за дом;
з. у двор — зае́хать во двор;
з. у глуш — зае́хать в глушь;
з. у роў — зае́хать в кана́ву;
з. да знаёмага — зае́хать (заверну́ть) к знако́мому;
чорт ве́дае куды́ ~хаў са сваі́мі фанта́зіямі — чёрт зна́ет куда́ зае́хал со свои́ми фанта́зиями;
2. разг. груб. зае́хать; съе́здить, звездану́ть;
з. у мо́рду — зае́хать (звездану́ть) в ро́жу;
◊ далёка не зае́дзеш — далеко́ не уе́дешь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)