Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г ж о т у ы э -.

разьбя́рыць méißeln vt (па камені); schnéiden* vt (па дрэве, метале); schnítzen vt (па дрэве)

раз’ю́шанасць ж. Wut f -, Grimm m -(e)s

раз’ю́шаны wút¦entbrannt, wútschnaubend, wütend, rásend; áufgebracht (абураны)

раз’ю́шыцца in Wut geráten*, wütend [rásend, áufgebracht] wérden

разя́ва м., ж., разм. груб., разява́ка м., ж. zerstréuter Mensch; разм. Hans Gúckindieluft

разя́віцца

1. sich öffnen; áufgehen* vi (s);

2. (утаропіцца) ánstarren vt, fixíeren vt; разм. den Mund weit áufmachen, [áufreißen* vt, áufsperren vt]

раз’яда́ць zerfréssen* vt; korrodíeren vt, ánfressen* vt (пра ржу); ätzen vt (пра кіслату)

раз’ядна́насць ж. Ábsonderung f -, -en; Ábtrennung f -, -en

раз’ядна́нне н. Isolíerung f -, Trénnung f -, Ábsonderung f -; гл. тс. разлучэнне

раз’ядна́цца, раз’ядно́ўвацца

1. sich trénnen;

2. (стаць чужымі) sich entfrémden; die Bezíehungen ábbrechen*