раззлава́цца áufgebracht sein; wütend wérden; sich erbósen, sich ärgern
Verbum
анлайнавы слоўнікраззлава́ць in Wut bríngen*; ärgern
разла́д
1. (адсутнасць адзінства) Únstimmigkeit
2. (свара) Streit
жыць у разла́дзе entzwéit [verféindet] sein
разла́джваць, разла́дзіць
1. (машыну
2. (расстроіць) verstímmen
разла́дзіцца
1. (прыйсці ў няспраўнасць) verságen
2. (расстроіцца) nicht zu Stánde kómmen*; aus dem Leim [aus den Fúgen] géhen*;
3. (пра музычны інструмент) verstímmt sein
разлажы́цца
разлажы́цьI
разлажы́цьII
1.
2. (дэзарганізаваць) zersétzen
разлажэ́нне
1. (заняпад) Verfáll
2. (разбэшчанасць) Demoralisíerung
мара́льнае разлажэ́нне morálische Zersétzung [Verkómmenheit]
разлайда́чыцца