расстро́іцца
1. (стаць беспарадкавым) in Verwírrung geráten*; zerrüttet wérden;
2. (не здзейсніцца) nicht zu Stánde kómmen*; veréitelt wérden; schéitern
3. (пра музычныя інструменты) sich verstímmen;
4. (засмуціцца) sich (
расстро́іцца
1. (стаць беспарадкавым) in Verwírrung geráten*; zerrüttet wérden;
2. (не здзейсніцца) nicht zu Stánde kómmen*; veréitelt wérden; schéitern
3. (пра музычныя інструменты) sich verstímmen;
4. (засмуціцца) sich (
расстро́іць, расстро́йваць
1. (парушыць строй, парадак) verwírren
2. (музычны інструмент) verstímmen
3. (перашкодзіць ажыццяўленню чаго
4. (засмуціць каго
расстро́йства
1. Verwírrung
2. (благі настрой):
быць у расстро́йстве schléchter Láune sein, míssgestimmt sein;
3.
расстро́йства мо́вы Spráchfehler
расстро́йства дыха́ння Átmungsstörung
расстро́йства стра́ўніка Mágenverstimmung
расстрэ́л
расстрэ́л закла́днікаў Géiselerschießung
прысудзі́ць да расстрэ́лу zum Tóde durch Erschíeßen verteilen
расступі́цца Platz máchen, Raum gében* (перад кім
рассудзі́ць
1. (устанавіць, хто правы, хто вінаваты) entschéiden*
2. (падумаць) erwägen*
рассу́нуць aus¦einánder rücken, aus¦einánder schíeben*; aus¦einánder zíehen* (фіранкі); áusziehen*
рассціла́нне
рассціла́ць
рассы́лка