Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г ж о т у ы э -.

рассо́хнуцца áustrocknen vi (s), éintrocknen vi (s), sich (vor Tróckenheit) spálten, (von Tróckenheit) bérsten* vi (s)

расстава́цца гл. развітацца, развітвацца

расста́віць

1. (an verschíedenen Órten) áufstellen vt;

расста́віць пасты́ вайск. Pósten [Wáchen] áufstellen;

2. (пальцы, ногі) spréizen vt;

шыро́ка расста́віць па́льцы die Fínger spréizen

расстагна́цца разм. (únaufhörlich) stöhnen vi; ächzen vi

расста́нне Schéiden n -s, Trénnung f -; гл. тс. разлука; ростань

расстано́ўка ж.

1. (дзеянне) Áufstellung f -; Ánordnung f -, Gruppíerung f -, Vertéilung f -;

2. (паўза):

гавары́ць з расстано́ўкай bedächtig jédes Wort betónend] spréchen*; beim Spréchen Páusen máchen

расстара́цца áuftreiben* vt, (mit Mühe) verscháffen vt; ergáttern vt (хітрасцю)

расста́цца гл. развітацца, развітвацца

расстраля́ць

1. erschíeßen* vt, zusámmenschießen* vt;

расстраля́ць на ме́сцы stándrechtlich erschíeßen*;

2. (усе патроны) verschíeßen* vt

расстро́ены

1. (пра здароўе і г. д.) untergráben; zerrüttet;

расстро́ены стра́ўнік verdórbener Mágen;

2. (пра музычны інструмент) verstímmt;

3. (аб планах, намерах) veréitelt;

4. (пра чалавека) níedergeschlagen, verstímmt, míssgestimmt;

5. (пра беспарадак):

расстро́еная гаспада́рка verkómmene [verlótterte] Wírtschaft